In augustus 2014 is de stolpboerderij aan de Dorpsstraat 210 in Zwaag gesloopt. Op basis van historisch kaartmateriaal bestond het vermoeden dat deze boerderij enkele eeuwen oud was. In samenwerking van de afdeling Monumentenzorg van de gemeente Hoorn is daarom voorafgaand aan de sloop een bouwhistorische opname uitgevoerd. Het vierkant (houtskelet) van de stolp bleek grotendeels te zijn gemaakt van grenenhout, maar bevatte tevens twee hergebruikte balken van eikenhout. Bij de sloop zijn houtmonsters gezaagd uit het vierkant voor dendrochronologisch onderzoek. Het dateringsonderzoek aan deze monsters moet nog plaatsvinden, zodat de ouderdom van het vierkant nog onbekend is.
Door omstandigheden was het niet mogelijk om op deze plek na de sloop een regulier archeologisch onderzoek uit te voeren. Daarom is besloten om voorafgaand aan de sloop een kleine inpandige opgraving te doen. Het primaire doel hiervan was het bestuderen van de bestaande funderingen van de stolp en te onderzoeken of andere ondergrondse structuren aanwezig waren, bijvoorbeeld waterputten, kelders en andere fundamenten.
Een van de poeren (vierkante fundamenten) onder de houten stijlen van het vierkant is uitgegraven. De bovenzijde van de poer bleek op een zeker moment te zijn vernieuwd: het ondergrondse deel was gemaakt van rode bakstenen, terwijl het bovengrondse deel bestond uit gele bakstenen. Binnen de stolp kwamen verder onder meer een waterkelder, een langwerpig fundament (mogelijk een oude schoorsteenfundering) en een poer tevoorschijn. De poer bevond zich op een onlogische plek en de functie hiervan is nog onduidelijk. Binnen het vierkant, op de plek van de hooiberg, bleek een bakstenen waterput te liggen. Deze waterput moet dateren van vóór de bouw van de stolpboerderij. Tot slot kwam een paalkuil uit de late Middeleeuwen aan het licht.
Een bijzondere metaalvondsten is een ¼ öre uit Zweden uit 1636.
